منظومه ی كرم ،بی بی  بی حرم

كاش سید بودم و بودی تو مادرم

ولی ،شنیدم هر كی  ،كه دوست داره

می تونه بهت بگه مادر

مادر، نوكرت محشر، اگه گرفتاره

می تونه بهت بگه مادر

مادر، یا اُم الشهدا

ای درد و غم چشان

بانوی بی نشان

در یاری علی، رفتی كشان كشان

حیف كه، دیدنت بی یار

زدنت سیلی، تو ی كوچه های نامردی

صد بار، مردی و زنده ،شدی تا وقتی

با حسن به خونه برگردی

مادر، در بین كوچه ها

مادر ،بی كس بودی چرا

مادر، یا اُم الشهدا

هر دم تو در تبی

زار و جون به لبی

بیشتر از همه كس، در فكر زینبی

فكره، سفرش هستی

سفری كه با، سالارش می ره كربلا

یاد، عطش حسین ،توی گودالی

لحظه ی غروب عاشورا

مادر گریان كربلا