نفس بده كه نفس پای این علم بزنم
نفس بده كه فقط از حسین دم بزنم
سرم فدای قدمهات آرزو دارم
كه سرنوشت خودم را بخون رقم بزنم
سرم هوای تو دارد دلم هوای ضریح
چه می شود كه سری گوشه ی حرم بزنم
كنار سینه زنان چه می شود ارباب
میان صحن و سرایت شبی قدم بزنم
هزار حاجتم اما رسیده ام امشب
كه چشم بر قدم صاحب علم بزنم
نفس بده كه زشب تا غروب تاسوعا
میان نوحه كنانت دوباره دم بزنم
شاعر : حسن لطفی
- دوشنبه
- 22
- آذر
- 1389
- ساعت
- 16:21
- نوشته شده توسط
- سعید رضایی
ارسال دیدگاه