در میون كوچه ها ،محشری شد به پا
از صدای حسین ،كوچه شده كربلا
تشی از در می ره بالا،پشت در اُفتاده زهرا
ابر تیره بر رخ ماه،خون گرفته چشم مولا
از در خونه تا مسجد،ازدهامه از تماشا
ناله ی حسن،واویلا،داد بی صداست واویلا
ناله ی حسین واویلا،مادرم كجاست واویلا
مونده زیر دست و پا،حُرمت فاطمه
شعله می باره از،غربت فاطمه
گریه سهم آسمونه،سهم كوچه خاك و خونه
سهم زهرا تازیونه،سهم مردم بی وفایی
سهم زینب بی قراری،بین كوچه نیمه جونه
مسجد النبی واویلا،زیرو رو می شه واویلا
وقتی با علی واویلا،روبرو می شه واویلا
ناله ی حسن،واویلا،داد بی صداست واویلا
ناله ی حسین، واویلا،مادرم كجاست واویلا
رولب یهودیا،قصه ی خیبره
كوچه شرمنده از،دستای حیدره
ای سپاه بی دلاور،این نبرد نابرابر
كرده شهر و مثل محشر،پیش چشم مرد خیبر
یاس خونش می شه پرپر،سرخه سرخه چشم حیدر
بارغم  روی، واویلا، شونه ی علی، واویلا
قتلگاه شده واویلا،خونه ی علی، واویلا
ناله ی حسن،واویلا،داد بی صداست واویلا
ناله ی حسین واویلا،مادرم كجاست واویلا
شاعر:محمود کریمی