بـــــــــاقر آلِ رسولم  2              
نــــــجل زهرای بتولم 2
پاره شد قلبم از هر کینه             
جان سپردم به شهر مدینه
وا مصیبت، مصیبت، مصیبت
قبــــــــــلۀ اهل ولایم 2           
شد  مدینه   کربلایم  2
زادۀ سیّد الســـــاجدینم        
گشته ام کُشتۀ راه دینم
وا مصیبت، مصیبت، مصیبت 2
من در ایّــــــــــام صغیری        
دیده ام رنج اسیری 2
با اسیران به ویرانه خُفتم             
درد پنهان خود را نگفتم»
وا مصیبت، مصیبت، مصیبت2
جـــــــان مادر کن نگاهم          
صدر زیـــن شد قتلگاهم 2
ناله آمد برون از نهادم           
چهره بر خاک غربت نهادم»
وا مصیبت، مصیبت، مصیبت2
شد گـــــــــــــــواه درد و داغم            
قـــــــــبر بی شمع و چراغم
گر چه خاک وطن تربتم شد         
تـــــــربتم شاهد غربتم شد»
وا مصیبت، مصیبت، مصیبت 2
شاعر:غلامرضا سازگار