ای عــــــــــــمو جـــانم، ای عمو جانم    
ای عمو جان، مند فدای دین و قرآنم
شد فـــــــــــــدای تـو، جسم و جان من    
پــــــــــر ز خون گردید، دیدگان من
تـــــــــــــــوتیا گشـــــته، استخوان من  
زیر سُـــــــم اسب کین آمد بلب جانم
روی من از خون، سرخ و گلگون شد  
موی من رنـگین، از گل و خون شد
روحـــــم از پیکر، رفـت و بیرون شد  
منتظر بر دیـــــدنت، با چشم گریانم
جــــــــــــــــــان من آخر، شد فدای تو  
شد زخــــــــــونم سرخ، کربلای تو
قــــــــــــــــلب من سوزد، از برای تو  
تو غریب و مــــن یتیم ای عموجان
رفتــــــــــــــــم از دنیا، مادر ای مادر   
من شدم قـــــــــــربان، در ره داور
مـــــــــــــی روم زین جا، نزد پیغمبر  
بــــــا خدا روز ازل این بود پیمانم