الا تا بکی از در دوست دوری
گرفتار دام سرای غروری

نه بردل ترا از غم دوست دردی
نه بر چهره از خاک آن کوی گردی
نه گلزار معنی ، نه رنگی، نه بوئی
ازین کهنه گنبد چه¬هائی چه¬هوئی
ترا خواب غفلت گرفتست در بر
چه خواب گرانست الله اکبر
چرا همچنین عاجز و بینوائی
بکن جستجوئی مزن دست و پائی
سئوال علاج از طبیبان دین کن
توسل بارواح آن طیبین کن
دو دست دعا را برآور بزاری
همیگو بصد عجز و صد خواستاری
الهی بخورشید اوج هدایت
الهی ، الهی ، بشاه ولایت
الهی بزهرا، الهی بسبطین،   
که میخواندشان مصطفی قره العین
الهی،بسجاد آن معدن علم
 الهی بباقر شه کشور علم
الهی بصادق، امام اعاظم
 الهی باعزار موسی کاظم
الهی بشاه رضا قائد دین
بحق تقی خسرو ملک تمکین
الهی بحق نقش شاه عسکر
بدان عسکری کز فلک داشت لشگر
الهی بمهدی که سالاردینست
شه پیشوایان اهل یقین است
که بر حال زار بهائی عاصی
سر دفتر اهل جرم و معاصی
که در دام نفس و هوی اوفتاده  
 بلهو و لعب عمر بر باد داده
ببخشای و از چاه حرمان برآرش  
 ببازار محشر مکن شرمسارش
برون آرش از خجلت روسیاهی
 الهی، الهی ، الهی، الهی
الهي  عاشقم   من   بر  وصالت
كه   هر  جا   بنگرم   بينم   جمالت
جهان را آفريدي بي كم و كاست
همه عالم  به  فرمان  تو  بر پاست
زمين  را   مسكن   آدم  نمودي
براي  راحتش   نعمت      فزودي
به دريا عالمي ديگر نهان است
به صحراعاقلان را صد نشان است
به  كوه وجنگل و باغ و چمنزار
نهادي  تو    چه   نعمتهاي  بسيار
ز  هر  شاخ  درختي  در بهاران
نمايان  مي شود   غنچه    فراوان
فرستادي   تو  باران را چه زيبا
براي  تشنه گان در كوه  و صحرا
زمين راروشني دادي به خورشيد
شبش زيبا  شده  با ماه  و  ناهيد
بهار  و صيف و  پاييز و زمستان
براي   عاشقان    رمزي   نمايان
بهاران   می شود  بر  پا   قیامت
ز هر شاخی شکوفه  کرده قامت
دوباره   در خزان ميميرد  اشجار
نمودي عبرتي   بر  خلق   بيدار
تو  آتش  را   ز  چوبي  آفريدي
به هر جسمي ز روح خود دميدي
همه  عالم به تسبيح  و سجودند
همه شاكر كه از ا و در وجودند
خداوندا   هدایت   کن    دلم  را
دل   وامانده     بی حاصلم   را
توئي   تنها     اميد   بي پناهان
توئي   بخشنده    كل   گناهان
مرا   تنها   وصالت    آرز   باد
ندارم خوشتراز وصل تو در یاد
الهى اى انيس شام تارم
 به غير از لطف تو يارى ندارم
الهى اين من و اين قلب خسته
 دل سوزان و اين پشت شكسته
الهى اين من و اين خوارى من
به روز و شب ببين اين زارى من
الهى اين من و تنهايى من
 الهى اين من و رسوايى من
الهى اين من و اين تيره روزى
بود حق گر مرا فردا بسوزى
سزاوار عقاب و هم عذابم
 به وحشت از غم روز حسابم
همان روزى كه روز شرمسارى است
همان روزى كه مجرم غرق خوارى است