باز محرّم رسيد ماه عزاي حسين               
سينه ما مي‌شود کرب و بلاي حسين
کاش خدا قستم رزق حلالي کند           
تا که توانم کنم خرج عزاي حسين
کاش که ترکم شود غفلت و جرم و گناه         
تا که بگيرم صفا من ز صفاي حسين
هرکه عزدار اوست شيعه و غمخوار اوست      
ناله او مي‌دهد سوز صداي حسين
مادر او فاطمه خوب دعا مي‌کند                         
هرکه بريزد ز چشم اشک براي حسين
اشک عطاي خداست هديه خيرالنساست                 
نيست کسي لايقش غير گداي حسين
ماه محرم کند جامعه را زير و رو                      
جمله جوانان شوند مست ولاي حسين
بهتر از اين گريه‌ها نيست سلاحي به دست      
تا که بماند بپا دين خداي حسين