آهو
گلديم کي ائدم حمد دئيه-م ذکر و ثنا، هو
گؤردوم کي بو درگه-ده مني اؤتموسن آهو!
شرمنديم انسان ديلي الکن-ليليگيندن
ديلسيزجه بو سرّي سن اؤزون سؤيله-سن آهو!
چوخلاري دئيير عاشيقم اما هاني همت؟
همتده اولانماز سنه تن هر يئتن آهو!
چوخلاري شفا، درده دوا آلدي ولیکن
تکجه سنه ضامن-ليک ائديب بوالحسن(ع) آهو!
پابوسونا چوخداندي منه اذن وئريلمير
اولموش اورگيم گوشه-ی بيت-الحزن آهو!
مين دسته قوشور نوحه، وورور سينه-يه منده
هر بندي سيزيلدار نی-ه بنزر بو تن آهو!
سن اؤزباشينا درگه-ی سلطانه سيغيندين
اما منه حامي-دي شه-ي بي کفن آهو!
گر حضرت عشق ائتسه مدد داش دا سيزيلدار
ديلسيزده گلر نطقه دئيه-ر بو سخن، آهو!
: - اي شاه، غريب الغربا من ده دخيلم
اما نه قوشام من نه غريب الوطن آهو
اي کاش يول اوستونده-کي تورپاق من اولوردوم
مندن سوووشوردو سنه ساري گلن آهو
اي مأمن امنينده پناهنده گؤيرچين
اي سايه عدلينده بري ظلم-دن آهو
آقا مني درک ائيله کي دونيادا اسيرم
نفسيمدي شقاوت دولو صياد، من آهو!
شعراز:عبداله بحرالعلومی
- شنبه
- 4
- دی
- 1389
- ساعت
- 5:3
- نوشته شده توسط
- علی اشرفی راد(عین الدین)
ارسال دیدگاه