هر چند دل شكسته و هر چند بی پر است
 اما هنوز مثل همیشه كبوتر است
گر پای نیزه از حركت ایستاده بود
 از شدت علاقۀ بابا به دختر است
زهراتر از همیشه به سجاده آمده
 اندازۀ قدش، چقدر گریه آور است
این زخم های روی سرش روی پیكرش
 با زخم های شهر مدینه برابر است
او بیشتر بهانه‌ی بابا گرفته است
 پس عمرش از تمامی این قوم كمتر است
این لاله‌ای كه بر سر مویش گره زدند
 سوغات كوفه است به جای گل سر است
فردا نماز صبح – بدون رقیه است
 فردا كه بام مأذنه ها بی كبوتر است
شاعر:علی اکبر لطیفیان