پیکرت مانند تسبیحی است که از هم وا شده
 تیغ و تیر و نیزه روی بیت بیتت جا شده
 طعنه و زخم زبان قد تو را خم کرده است
 قد تو حالا شبیه مادرم زهرا شده
 آن قدر روی تنت شمشیر و نیزه تاخته
 قد تو رعنای من، رعناتر از طوبی شده
 مادری پهلو شکسته رو به رویت آمده
 کوچه، سیلی، میخ در معنا شده
 واژه های بر زبانم کمتر از حد تواند
 برکهٔ شعرم به شوق نام تو دریا شده
شاعر:سید علی محمد نقیب