مسلمين روي کلامم با شماست
نسل آينده پيامم با شماست
اين سخن فرموده پيغمبر است  
منکر آن هر که باشد کافر است
گفت زهرا خلق من خوي من است
روح مابين دو پهلوي من است
مکتب من زنده از اين دختر است
نسل من پاينده از اين دختر است
جاودان ماند از او آثار من
بلکه آزارش بود آزار من
ضبط کن اي چرخ فرياد مرا
بشنويد آيندگان داد مرا
ناسپاسان،دخت احمد را زدند
فاش مي گويم محمد را زدند
آنچه بيداد خزان با ياس کرد
درد آنرا باغبان احساس کرد
در پي حفظ حريم خويشتن
مرد بايد پشت در آيد نه زن
 هيچ داني دختر خيرالبشر
از چه جاي حيدر آمد پشت در
ديد مولايش علي تنها شده
خانه اش محصور دشمن ها شده
بر دفاع شوهرش فردي نديد
بين آن مردها مردي نديد
گفت بايد پيش امواج خطر
يار بهر يار خود گردد سپر
من که تنها دختر پيغمبرم
پشت اين در پيش مرگ حيدرم
فاطمه تنها طرفدار عليست
در هجوم دشمنان يار عليست
آن که باشد مرد اين سنگر منم
اولين قرباني حيدر منم
چشم پوشيدم ز جان خويشتن
اي مغيره هرچه ميخواهي بزن  
اين در کاشانه اين پهلوي من
اين غلاف تيغ اين بازوي من
من به جان زخم علي را مي خرم
گو چهل نا مرد ريزد بر سرم
گر برآيد شعله از کاشانه ام
يا که گردد قتلگاهم خانه ام
گر شود پرپر زجور قاتلم
غنچه نشکفته در باغ دلم
گر رود از ضرب سيلي هوش من
گوشواره بشکند بر گوش من
گر شوم با کوه آتش روبرو
يا رود مسمار در قلبم فرو
گر رسد در پشت در جان بر لبم
افتم از پا پيش چشم زينبم
گر شوم در لحظه سقط جنين
از جفاي دشمنان نقش زمين
باز مي گويم به آواي جلي
يا علي و يا علي و يا علي