به کوچه ای قدم زدم،که داشت جای پای تو
کبوتر رهای من،چه خاليست جای تو
در آسمان سبزت ای لطافت ترانه ها
چه عاشقانه می پرد،کبوتر رهای تو
کنون که سوگ رفتنت نشسته در نگاه من
به جزء که گريه سر دهم،چه دارم از برای تو
ز بس ترانه گفته ای و عاشقانه گفته ای
ز بوی شعر پر شده، هوای روستای تو
پرنه سپيد بال آسمان سبز ما
هميشه شعرهايمان پر هست از صدای تو
غروب بود و با دلی گرفته تر ز آسمان
به کوچه ای قدم زدم، که داشت جای پای تو