راه تو رو بستن؛ فدای حسین
دلتو شکستن؛ فدای حسین
شدی سرِ بی تن؛ فدای حسین
مادر مادر
کی به باور من شد عمود آهن 2
آخه عزیز جونم تو مگه قد رشید نداشتی
دلاورم به مشکت تو مگه دیگه امید نداشتی
بشه مادر فدای تو     به قربون وفای تو
می میرم از غمای تو 2
شدي پور حيدر، فداي حسين
پيش پاي كوثر، فداي حسين
شدي مثه اکبر فداي حسين
مادر مادر
تشنه پاي دريا     افتادي رو خاكا 2
با اینکه من هنوز از نشدِ قول تو در شگفتم
خود من از رباب با دل خون حلالیت گرفتم
عباس من، دلاورم    ساقي تشنه ي حرم
تموم روح پيكرم 2
غمتو ندیدن؛ فداي حسين
تنتو دریدن؛ فداي حسين
دستاتو بريدن، فداي حسين
مادر  مادر
غصه داره مادر     اين دماي آخر 2
بعد تو روضه ي خونِ چشات شده هميشه كارم
به من هنوز مي گن امّ بنين ولي پسر ندارم
ماه شباي علقمه    دعايي كن بگن همه
رفته كنيز فاطمه
شاعر:احسان جاودان