محب آل ختم المرسلینم      فدایی امیرالمومنینم
منم ام الابالفضل دلاور         کنیز فاطمه ام البنینم
بگویم با چشمان تر     همه هستم نذر دلبر
فدای زهرا و حیدر
اگر چه در حریم الله عزیز هستم
به کلثوم و به زینب هم کنیز هستم
آه ، واویلا واویلا واویلا
******
مدینه محشری کبری به پا شد              خبر از کاروان کربلا شد
بشیر  آمد به من گفتا پریشان      که عباست لبِ تشنه فدا شد
فدای سوز احساست      شده پرپر گل یاست
جداشد دست عباس
چو دستانش ز کینه بر زمین افتاد
سر و کارش به گُرز آهنین افتاد
آه ، واویلا واویلا واویلا
*****
بگفتم والِهِ روی حسینم             اسیر و بنده ی کوی حسینم
من و عباسم و هر چه در عالم     همه قربان یک موی حسینم
گُلم گشته فدا آخر     فدای مقتدا آخر
شدم حاجت روا آخر
خدا رو شکر که عباسم فدایی شد
فدای آن شهید کربلایی شد
 وای ، حسین وای حسین وای حسین وای
شاعر:امیر عباسی