عشق معنا می شود در واژه هایم با علی
 هر گره وا می شود وقتی بگویم یا علی
 رنگ رخسارش خبر می داد از سرّ درون
 آینه در کعبه و تصویر در بالا علی
 هر دلی سبز است با تو، می کند پروازها
 زمزمه دارد که بعد از انبیا مولا علی
 نور تو بود از ازل، شمشیر تو ضرب المثل
 شرح تو از "انّما" تا "لافتی الا علی"
 می کشد ریسه قلم، جشنی به پا در دفترم
 آسمان در آسمان فریاد زد: زهرا، علی
 باز مسجد پای هر حرف تو زانو می زند
 باز کن نهج البلاغه، عالَمِ معنا علی
 گاه با هر واژه تیغی بر سرِ دشمن زده است
 گاه هم طوفان به پا کرده و گاه امّا علی
 حرف از دیوار می آمد ولی از تو سکوت
 در گلو بغضی و چشمی تار، ای تنها علی
 در شبستان حرم خواندم زیارتنامه را
 روز محشر، حوض کوثر، مستم و سقّا علی
 طی شده دیروز عالم با تو و امروز هم
 نام تو در ماذنه، مژده دهد فردا علی.
شاعر:علی پور زمان