درد دلی با بقیع
 

    من عاشق و سرگشته ى كوى تو هستم
    دلداده ام، ديوانه ى روى تو هستم

    يا فاطمه! دايم ثناگوى تو هستم
    هر سو روم، بينم كه در سوى تو هستم

    عقده ز قلبم وانشد اى واى ازاین غم
    گم كرده ام پيدا نشد

    اى عاشقان! من نوگلى گم كرده دارم
    چون مرغ بسمل از فراقش بيقرارم

    اندر مدينه، جستجو گرديده كارم
    يا رب! سحر كى مى شود اين شام تارم؟

    عقده ز قلبم وانشد اى واى ازين غم!
    گم كرده ام پيدا نشد

    گاهى كنم رو جانب قبر پيمبر
    گاهى ز غم كوبم به ديوار بقيع سر

    سر مى كشم در جستجويش من به هر در
    آخر كجا هستى بگو مظلومه مادر؟

    عقده ز قلبم وانشد اى واى ازين غم!
    گم كرده ام پيدا نشد

    اى جان فداى ديدگان خونفشانت
    اى من بميرم بهر قبر بى نشانت

    آتش چسان زد غاصب حق آشيانت؟
    گويد (فراز) اندر غم و درد نهانت:

    عقده ز قلبم وانشد اى واى ازين غم!
    گم كرده ام پيدا نشد! گم كرده ام پيدا نشد!

    فراز