پسر من پسر من – قمر من قمر من
جگر من رو سوزوندی – جگر من جگر من
در خسوفی ماه دلجوی حرم – دیده بگشا گل خوشبوی حرم
بس که پاشیده شده پیکر تو – با عبا می برمت سوی حرم
وای علی علی علی – وای علی علی علی
***
تو مگر از من چه دیدی – چرا از من دل بریدی
مردم از خجلت چو دیدم – بر زمین پا می کشیدی
جانی ای شبه پیمبر نداری – جای سالمی به پیکر نداری
کو سرت تا که به دامن بگیرم – پسرم گمون کنم سر نداری
وای علی علی علی – وای علی علی علی

شاعر : سید محسن حسینی