عضو عضو بدنت در همه جا ریخته است

بدنت خورد شده یک ، دو سه تا ریخته است

تو خودت راه نشانم بده تا جمع کنم

قسمتی دست من و بقیه کجا ریخته است ؟

چه کنم حرف تَنت نیست ، معما شده است !

هر چقدر جمع کنم چند هجا ریخته است

میزنند طبل و کف و هلهله بر گریه ی من

نفسم تا شنوی بین صدا ریخته است

وای بر من تو چرا نیزه به پهلو داری ؟

سهم من بود چرا بَهر شما ریخته است

راستی زود بلند شو ، عمه ات در راه است

مو پریشان بکند عرش خدا ریخته است

می بَرم پیکرت اکبر به لبم زمزمه ام

نکند از علی ام علی به جا ریخته است

شاعر : علیرضا عنصری