مرا ببخش که تو مهربان و رحمانی
نگفته های دلم را تو خوب می دانی
دوباره بغض گرفته گلوی من را کاش
شود به لطف نگاه تو دیده بارانی
هزار مرتبه ازگــَــبر بدتر است کسی
که ناامید شده از تو   در مسلمانی
امید من به تو و توبه و پشیمانی ست
دوباره سهم دل عاشقم پریشانی
تو را به رحمت و غفران تو قسم یا رب
مرا رها کن از این قید و بند نفسانی
بیا وُ درگذر از لغزشم وگرنه  دهم
تو را قسم به غم بی کسیُّ و حیرانی
تو را قسم به سه ساله  به صورت نیلی
به پای زخمیُّ و روی کبود و ویرانی
به مو و دامن و قلبی که سوخته سوگند
به آن سری که نشسته به روی دامانی
تو را به حقِّ رقیّه به آن دمی که جواب
به ضرب کعب نی آمد برای قرآنی
مرا ببخش به آن روضه خوان دق کرده
مرا ببر به سوی آن نگار روحانی

شاعر : حسین ایمانی