الهی شکر وا کردی زبانم را به یا الله
دوباره باز شد درها به رویم من کجا این ماه!
به شهرُالله ما را باز دعوت کرده ای جانا
چگونه وارد مهمانی ات گردم منِ گمراه
کنار صاحبان سفره ما را همنشین کردی
چه شد دستم گرفتی باز آوردی به این درگاه
دعاهایم اجابت شد؛ خواب من عبادت شد
ضیافت در ضیافت شد؛ شتابید ای عباد الله
بشارت می رسد هر آنکه بسته دست هر شیطان ...
...ندا آید که در های بهشتم باز شد یک ماه
بهار رحمت و غفران؛ بهار عترت و قرآن
بهار نیکی و احسان شده مهمانی دلخواه
دهان بسته ام ذاکر، لبان تشنه ام شاکر
به یاد یار عطشانم سحر، افطار یا هرگاه
یقین دارم به احسان حسینت بیمه ام کردی
گنهکاران درگاه را تو بخشیدی به ثارالله
هلال ماه رویت شد دل من رفت به دروازه
هلال یک شب زینب مرا با خود کند همراه
صدای مادری انگار مهمان میکند ما را
گهی با یا بُنَیَّ؛ گاه ناله؛ گاه با یک آه