هوس هرجا نهد پا را تمنّا مى شود پيدا

چنانكه اسم هر كس از مسمّا مى شود پيدا

به دنيا دل مبند اى دل كه دنيا جاودانى نيست

كه معيار على از ترك دنيا مى شود پيدا

در اين دنيا بكن كارى كه بتوان بهره بردارى

كه قدر عمر ما در روز عقبا مى شود پيدا

زسيما پى توان بردن كه در طينت چه مى باشد

بلى هرجا كه صورت هست، معنا مى شود پيدا

به زور و زر مناز اى دل كه حق فرموده در قرآن

مقام و ارزش انسان زتقوا مى شود پيدا

مشو از مرگ خود غافل كه بهر بردنت اى دل

اگر پيدا نشد امروز، فردا مى شود پيدا

مكن سرپيچى از حظِّ على و آل چون فردا

تو را خطّ امان از حبّ مولا مى شود پيدا

(ژوليده نيشابورى)