به شام فراقت، زوصلت سرودم
نبودي بر من، کنار تو بودم
تو غايب زعاشق، کجايي که باشد
گواه حضورت، تمام وجودم
بدون حضورت، نمازي نخواندم
فضا شد معطر، زعطر سجودم
دلي را نديدم، زعشقت نلرزد
چو از تو نوشتم، چو از سرودم
هميشه همه جا، همه روز و شبها
به بامت پريدم، به کويت غنودم
نبودي ببيني؟ که پر بودم از تو
به گاه پريدن، به اوج صعودم
همه کهکشانها، به زير پرم بود
چوبال دلم را به عشقت گشودم
تو احساس نابي، به شعر تر من
تو جاري عشقي، به تار و به پودم
به آهنگ چنگ دلم مي‌نوازي،
سرود غمت را به آواي رودم
تو آن بي‌مثالي که مثلت نباشد
تو آن بي‌بديلي، ترا آزمودم
تو درياي آبي منم قطره، هرگز
که بي تو ندارد بقايي، وجودم
نمانده قرارم، زهرم فراقت
به تحرير چشمم، به آهنگ عودم
------------------------------------------

شاعر : محمد علی جعفریان