اي پادشاه عاشقان مولا علي موسي الرضا
وي خسرو کون و مکان مولا علي موسي الرضا
اي نور چشم مصطفي وي زاده‏ي شير خدا
نو باوه‏ي خير النساء مولا علي موسي الرضا
اي ناصر دين خدا، وي هادي و هم مقتدا
هم دستگر اولياء مولا علي موسي الرضا
اي درد و هم درمان من وي دين و هم ايمان من‏
بادا فدايت جان من مولا علي موسي الرضا
روزي که من غافل بدم، مغرور و لاطائل بدم‏
سوي هوي مايل بدم مولا علي موسي الرضا
خواندي مرا از راه دور، با شادي و سور و سرور
جا داديم اندر حضور مولا علي موسي الرضا
اي خسرو ملک حجاز، خواندي مرا با عز و ناز
گشتم مشرف با نياز مولا علي موسي الرضا
چون اول اي جان جهان، دستم گرفتي در زمان‏
آخر مرا از در مران مولا علي موسي الرضا
در آخر عمر اي امير، کافتاده‏ام از دار و گير
دست من افتاده گير مولا علي موسي الرضا
شاها ندارم من کسي، نه همدم و نه مونسي‏
گريان و نالانم بسي مولا علي موسي الرضا
شاهنشه، و مولا تويي، سر الله عليا تويي‏
عين الله بينا تويي مولا علي موسي الرضا
شاها سوي من کن گذر، از لطف سويم کن نظر
بر حال زار من نگر مولا علي موسي الرضا
من از کجا و ياد تو، اي هر دو عالم شاد تو
ره يافته از ارشاد تو مولا علي موسي الرضا
شکرت به جا چون آورم؟! اي خسرو و اي سرورم‏
خاک درج تاج سرم مولا علي موسي الرضا
«سيد» بس است اين‏هاي و هو، بنشين و بنما ذکر او
درد تو را هم داند او مولا علي موسي الرضا
 ------------------------------------------------

شاعر : سید میرزا آقا حسینی