لطف ارباب اگر شامل نوکر گردد
روزیش روی تماشایی دلبر گردد
هر که را حضرت سلطان نظری فرماید
با دل سنگ بیاید به حرم ، زر گردد
وای اگر ضامن دل ضامن آهو نشود
بی تو صید هوس خویش مکرر گردد
نشنیدم که به زائر تو بگویی برگرد
مگر از غفلت خود ، زائر تو برگردد
شستشویم بده با چشم زلالت آقا
کوه عصیان ز نگاه تو مطهر گردد
گفتمت چیست نشان نظرت فرمودی:
دل تو نرم شود دیده ی تو تر گردد
رشته ی گیسوی ما و نخ تسبیح شما
دل عشاق به دست تو منوّر گردد
تا نمُردم ز خراسان ببرم کرببلا
وای اگر دوره ی این عمر به آخر گردد