هر سحرگاه گل روی شما برخیزد
تا که از جا گدا پشت گدا برخیزد
تا که لب تر کند و دست دعا بردارد
طرف اهل کرم زود صدا برخیزد
دربرت شاه سلامم زجگر می آید
کرمت فرق کند یک به سه جا برخیزد
هر گرسنه به سر خوان تو گر بنشیند
از سر خوان تو والله رضا برخیزد
اصلا انگار مسیر حرمت فرق کند
پای ابریشم تو جاده ها برخیزد
دیده شد در حرم امن تو لالی آمد
تا که آمد ز لبش شاه رضا برخیزد
همه نقاره زنان باز شتابان رفتند
در شلوغی فلجی روی دو پا برخیزد
ای کریمی که نگفته همه را می دانی
ای مقسم !! تو خودت درد مرا می دانی

شاعر : علیرضا عنصری