(به سبک بین همه دلبرای دنیا)
مرغ دلش آروم نمی گیره     
از غصه دیگه داره می میره
وقتی عمو رو تو خون می بینه  
از شدت غم رو خاک میشینه
منم، سپر برای عمو
باید، بشم فدای عمو
******
با گریه می گفت رهام کن عمه   
از ننگ حیات جدام کن عمه
دیگه عمو مونده تک و تنها  
جسمش داره میشه اربا اربا
داره، می باره بارون تیر
حسین، امیری نعم الامیر

شاعر : حسین ایزدی