(به سبک بعد از چهل روز)
خسته شدم از ، دیدن اون دَر
می خنده بر من ، قاتل مادر
دیگه نمی خوام ، زنده بمونم       وقتی که تنهام ، روضه می خونم
یادم نمیره ، ضربه ی سیلی      یه قامت خم ، صورت نیلی
آتیش به خونه زدن      لگد به در می زدن
مادرم و می زدن
اگر نَمیرم    آتیش می گیریم
وای آه و واویلا
******
تنها میذاری ، منو حسن جون
ببین حسینت ، داره میده جون
از این غریبی ، صبرم و بردی      ریخت وسط طشت ، خونی که خوردی
با زهر جَعده ، کرده ای افطار        میری ز پیشم ، خدانگهدار
ای گریه ی بی صدا     در غربت کوچه ها
شد ناله ام وا اخا
کریم طه     عزیز زهرا
وای داداش خوبم
******
بعد از پیمبر ، دیگه وفا نیست
در دل مردم ، یکم حیا نیست
تنِ برادر ، شبیه یاقوت       شد تیرُ باران ، پیکر و تابوت
حسین گرفته ، عزا دوباره      جسم حسن شد ، خونین و پاره
یه روزی هم کربلا      گودال خون شد به پا
سر حسین شد جدا
رو نیزه ها رفت    پیش خدا رفت
وای عزیز زهرا(س)

شاعر : محمد حسن قمی