گل بارونه ـ غم گریونه ـ دل ها دوباره پر می گیره
خدا می گه ـ فرشته ها ـ زودی برید زمین غدیره
تمام آسمون پرِ فرشته ـ فرشته
رو بال اون فرشته ها نوشته ـ نوشته
بریم غدیر که اونجا هم بهشته ـ بهشته
فرشته ها پر می زنند، به هر طرف سر می زنند
بین زمین و آسمون، نعره ی حیدر می زنند
مولانا علی مولانا (4)
ستاره ها، سیاره ها، می گیرند از چشم همه رو
علی دوستا، با شیعه ها، همه می گن نغمه ی یا هو
انگار که تو هر دو جهان بهاره ـ بهاره
دست علی تو دستای نگاره ـ نگاره
دیدن داره دست دو تا ستاره ـ ستاره
دلم اسیره علیه، مست غدیره علیه
نبی می گه مسلمونا، اون که امیره علیه
مولانا علی مولانا (4)
افلاکیان، با عرشیان، عاشقن و علی سرشتند
یه یا حیدر، با رنگ سبز، رو طاق عرشِ حق نوشتند
نوشتن عاشق علی چو ماهه
اگه گدا باشه ولی یه شاهه
کسی که بی علی باشه تباهه
دلم علی رو می خونه، حبّ علی رو می دونه
فکر نکنم حتی آتیش، این دلم و بسوزونه
آسمون ها ـ کهکشون ها ـ ستاره بارون شدن امشب
عرش اعلا ـ نبی و مولا ـ هر دو تا مهمون شدن امشب
چون شب عید شیعه ها، غدیره ـ غدیره
دلا به ذکر یا علی اسیره ـ اسیره
علی مدال رهبری می گیره ـ می گیره
خوشا به حال سیّدا که جدّ اون ها علیه
میون قلب سیّدا یه نورِ سبزِ جلیه

شاعر : حسن فطرس