رسول الله گریان حسیــــن است (2)          شب شام غریبــان حسین است (2)
خــــــــزان روز عــــاشورا سر آمد           شبی تاریـــــک و درد افزا بر آمد
خــــــزانی را خـــــزانی دیگــر آمد           کز آن پژمــرده بُستان حسین است
زمیــــن کــــــــربلا در خون نشسته           دریغا کشتـــــی از طوفان شکسته
زهــــم شیـــــــرازۀ هستـــی گسسته           که هستی بسته با جان حسین است
خزان گلهــــــــــای زهـرا را گرفته           سکوت مــــــرگ صحرا را گرفته
غبـــــــــــــار بغض در دلـها گرفته            خجـــل از لـعل اطفال حسین است
کنار پیکری در خـــــــــون نـشسته            نشسته مـــــــــــادری پهلو شکسته
زهـــــم شیــــــرازۀ هستی گســسته            که هستی بسته با جان حسین است
شبی کــــــــز آه دل رو پــوش دارد            ز غــم بار گــــران بر دوش دارد
نـــــــــوای العطش در گــوش دارد            که شــرح حال طفلان حسین است
رسول الله گریان حسین اســت (2)            شب شــــــــام غریبان حسین است