محسن کاویانی

خطاب به سلفی های تکفیری سوریه:



می رسد بوی تعفن از دل افکارتان

بزدلی پیداست در سرتاسر پیکارتان

هرکجا عشق علی باشد خدا هم میرسد

پس خدا جایی ندارد در دل بیمارتان

مذهب ما مذهب صلح است اما وقت جنگ

میرود با تیغ هامان گردن بسیارتان

شک ندارم حضرت معصومه یارم می شود

میزنم یک روز در میدان شهرم دارتان

تازه فهمیدم که سرباز علی بی سر خوش است

باورم محکم تر از پیشم شده با کارتان…


محسن کاویانی




ممنونم از تعهد و انتخاب اشعارتون

مرتضی علی پشت و پناهتون

شنبه 11 آبان 1392ساعت : 10:27

مهدی عظیمی

هوالحی


جناب قلی زاده عزیز وزن شعر شما وزنیست بسیار آشناوشعرای نامدارو بی نام زیادی بر این وزن سروده اند مانند : شیخ رضا جعفری ، اصغر عظیمی مهر و............................،
با توجه به توانای شما که مضامین زیبای را خلق مینمایید که از این شعرمی توان پی برد، من اگر جای شما بودم از وزنهای کمتر استفاده شده وبکر تری استفاده می نمودم.

مضامینی در شعر شما بسیار زیباست اما پرداخت مناسبی نشده که بر معنا ومفهوم کاملا اثر گذار بوده مثلا:

ناحیه شعر در بیت (قربانی قلیل من...) عوض می شود !

ومعلوم نیست قربان کننده کیست ؟ وقربانی قلیل چیسیت؟؟

تربت لیلا نیز مقایسه خوبی نیست بیش از اینها باید منزلت اهل بیت را در شعر درنظر گرفت. مثلاتربت مولا نمی شود بهتر بود مثلا.
شما نمی توانی بگویی به حضرت "ای ساربان !! درضمن حضرت فوق اینهاست که به خاتم شاهی نظر کند وشما در مقامی نیستی بگویی نظر نکن ...( فاخر تر شعر برای اهل بیت بگید.)
بنده گفته ام:
ای که دست های تو اعجاز می کنند بی نام تو گره ز گره وا نمی شود
زهرا س به پاره های تنت گریه می کند

هر غصه ای که غصه زهرا نمی شود

در آخر انصافا باید بگویم ابیاتی مانند هستی کلیم طور" زیبا وبلیغ است

یکشنبه 3 آذر 1392ساعت : 16:53