آن باده ای خوش است که نذر سبو شود
آن غصه ای خوش است که آه  گلو شود
 اصلاً به یک دوقطره نباید بسنده کرد
آن چشمه،چشمه است،که یک روز"جو" شود
وقتی دلم شکست،گرو میگزارمش
خوب است، آبروی جگر "آب رو"  شود
عشاق راه دربه در ناله ی هم اند
مستانه ناله کن که دلی زیرو رو شود
ما در حسینیه به خداوند می رسیم
ذکر حسین جلوه کند ذکر هو شود
روزی  اگر بناست که قربا نی ام کنند
اینکار بهتر است به ابروی او شود
باید که سجده کرد خدا، یا حسین را ؟
فردا که باخدای خودش روبررو شود
آقایی کریم اجازه نمی دهد
تا اینکه دست ما به صف حشر رو شود
این گریه ی برای توعین طهارت است
عابد چرا معطل آب وضو شود
هرکس که سربه زیر تو شد سربلند شد
بی آبرو کنار تو با  آبرو شود

شاعر: علی اکبر لطیفیان