من عادت کردم به نون تو     بـه دسـتای مهربون تو
می دونی طاقت ندارم من   عمو می میرم بدون تو
تو که بری یتیم میشم بازم بی یا کریم میشم
اسـیـر درد و ماتم و یه روضه ی عظیم میشم
میدونی تنها شدن سخته
یتیم دنیا شدن سخته
عمو بی بابا شدن سخته
عمو جونم ای عمو جونم
******
چطوری تو خیمه باشم من        گرفته دور تو رو دشمن
خدایی نامردن این مردم     یه لشکر می‌جنگه با یک تن
چه بی پناه مونده تنت تو قتلگاه مونده تنت
مرکباشون داره میاد وای سر راه مونده تنت
به جای بابا تو این صحرا
روی سینت ای غریب آقا
می میرم بـا رمـز وا اما
عمو جونم ای عمو جونم

شاعر : محسن طالبی پور