رشیده ام چه شده دست بر کمر داری؟
به جای خنده چرا چشم های تر داری؟
جمیله ام چقدر صورتت عوض شده است
حبیبه ام چه شده حال محتضر داری؟
طبیبه ام که نگاهت مسیح قلب من است
نرو، نرو، تو که از حال من خبر داری
از این نگاه پر از اشک می توان فهمید
چه خاطرات مگویی از آن گذر داری؟
برای وضعیت پهلویت ضرر دارد
اگر ز روی زمین پرِّ کاه برداری
قرارمان که ز یادت نرفته فاطمه جان
شریک غربت من نیت سفر داری؟
میان کوچه خودم با دو چشم خود دیدم
تو بیشتر ز چهل مرد هم جگر داری
چگونه ضربه به تو این همه اثر کرده؟
تویی که از پر جبرییل ها سپر داری

شاعر : حسین ایزدی