سر "کهف الوری " امام رضاست
"من اتاکم نجی" امام رضاست
"مهبط الوحی" و "معدن الرحمه "
لطف بی انتها امام رضاست
به کتاب خدا قسم غرض از
این برو و بیا امام رضاست
رمضان الکریم مان شاهد
رونق ربنا امام رضاست
دست خالی نمیرویم اخر
که "کثیرالعطا " امام رضاست
دلمان را به روزه خوش نکنیم
سپر نار ما امام رضاست
چشم امیدمان به این سفره است
صاحب هر گدا امام رضاست
هشتمین سفره دار این عالم
هشتمین مجتبی امام رضاست
دست دل را بزن به دامانش
که "سریع الرضا " امام رضاست
شکرلله که جنس مان جور است
نجف و کربلا امام رضاست
افتاب دهم امام رئوف
"لامع غیرکم" امام رئوف
هرکسی گشته زایر مشهد
عاقبت شد مجاور مشهد
از چه رو ترک میکند عاشق
وطنش را به خاطر مشهد
سرتر از هرکجای ایران است
شهر زیبا و فاخر مشهد
این ترافیک بست پایین است
-ابتدای معابر مشهد-
با دم "فلسفی" صفایی داشت
روزگاری منابر مشهد
عاشق دعبل خراسانم
عاشق شعر و شاعر مشهد
روضه هایش نرفته از یادم
طیب الله به ذاکر مشهد
تو دعا کن مسب الاسباب
زنده باشم محرم ارباب
غصه دارم هماره یابن شبیب
بی قرارم دوباره یابن شبیب
میچکد از نگاه مضطر من
بار دیگر ستاره یابن شبیب
روضه ای خواندم و سپس افتاد
در وجودم شراره یابن شبیب
گریه کن نیمه شب بر احوال
مادر شیرخواره یابن شبیب
بوسه زد عمه جان مان بر ان
حنجر پاره پاره یابن شبیب
چه بگویم به تو من از هجده
سر بر نی سواره یابن شبیب
تو چه میدانی از اسیری و
گوش بی گوشواره یابن شبیب
پنجمین اختر حسین هستم
خود ستایشگر حسین هستم

شاعر : علیرضا خاکساری