حضرت والا ، شها                   من ز تو دارم بها
پا بنه بر دفترم                         موی تو گردد رها
-
پا بنه تا سر کشم                     یکسره در کوی تو
گردم و پیدا کنم                   جرات آهوی تو
-
چون که ادا می شود       یک به یک آداب تو
هر گره وا می کند              بیت من و باب تو
-
خود به خودم می کند      بوی خوش کوی تو
موسم سجاده ام                     تربت خوشبوی تو
-
بارگهت دلگشا                         موسم تو در فضا
مبدا کرب و نجف                 یا علی موسی الرضا
-
گفته ام از حال تو               شافی غربت سرا
درک نکرده کسی                 غربت شعر/حال مرا
-
تا قمر روی تو                        شامل حالم شود
رافت یار غریب                     جرم خیالم شود
-
روی تو و نقش خال            گیتی و محور هلال
کی به دُر چشم ما                  نقش تو افتد زلال
-
در حرمت خانه کرد             عاشق بی خانمان
جد و شجر زنده کرد          کفتر بی دودمان
-
کن نظر ای مهر و مه       همره این هفت و سی
محو جمالت شوم                  بی غم و دلواپسی
-
تا تو نظر می کنی       کار منست اشک و آه
ای به فدایت تنم                   اذن بده با نگاه
-
تا تو نظر می کنی                محو حرم می شوم
غره به طاووسی                     بال و پرم می شوم
-
تا تو نظر می کنی                رو به حرم می کنم
مست و رها می شوم           میل ارم می کنم
-
تا تو نظر می کنی                پای برهنه مرا
زائر تو می شوم                    فرق ندارد کجا
-
ای تو همه مقتدا                   مشرفِ  بر ماورا
از در خود رد نکن                دست گدای مرا
-
می شکند قلب من                از دل قم تا کجا
از حرم خواهرت                  تا حرمت یا رضا(ع)
-
می وزد از قم صبا                 بر حرم حال تو
مژده مدح آورد                    عشوه کند شال تو
-
محو جمال توام                    کور و کر و لال تو
زینت شعرم شده                   شاکله خال تو
-
مزد مرا کن حرم                   تا که شوم مال تو
تا که بجا آورم               یک به یک اعمال تو
-
دعوت بی قید و شرط         شیوه هر سال تو
کی خبرم می کنی              بوسه زنم خال تو
-
تو همه مال منی                    من که نیم مال تو
شعر شبستان من                      پیشکش آل تو
-
قلب قلم می دود                   نزد جوادالرضا
مظهر جود و سخا                  محور مهر و وفا
-
از  دل قم تا کجا                       سوریه و کاظمین
تا نجف و کربلا                    خدمت قطع الیدین
-
تا زدن جان او                       بین عدو  پاس شد
دست اباالفضلی اش             طعمه یک داس شد
-
اشک دم مشک او                 باعث احساس شد
زیور پیراهنش                        عطر گل یاس شد
-
غافله در هم شکست              معرکه حساس شد
یا اخی و یا اخا                 حضرت عباس(ع) شد
-
داده شده بی امان         اصغر شش ماهه جان
تا شده پیدا کنیم                   راه ز بیراهه مان
-
تا که برآید ز دست          دیده فدایش کنم
چشم کند التماس                   گریه برایش کنم
-
تا ببرم قصد نوش      من لب خود سوی آب
زیر پرِ آفتاب                            در نظر آید رباب
-
دست مچاله کنم                    مثل پیاله کنم
تا ببرم سوی آب                   یاد سه ساله کنم
-
پیش رخم زینب است      هروله اش از تب است
از رخ او تا به آب            فاصله نوش لب است
-
معجر او بیمناک           از بدن چاک چاک
دارد از این صحنه جا        از گله گردد هلاک
-
خیز و دلی شاد کن         از دو علی یاد کن
دست به دامان عشق         حضرت سجاد کن
-
ای که طلب می کنی      حاجت خود  از رضا(ع)
مقدم خود رنجه کن        تا که شوی جانفزا
-
زائر مانده به راه                 این حرم و بارگاست
رو به حرم کن نگاه          منزل موسی الرضاست
-
فارغ از این حیف و کاش      نآمده و رفته باش
نور رضا و خداش          داده به دلها تراش
-
زمزمه کن تا خدا           حافظ مالت شود
لطف امام رضا(ع)             شامل حالت شود
-
تا تو در این هیئتی            یار گل نرگسی
باش بمان پیش ما            تا به مرادت رسی
شاعر :محمدرضا فروغی