ذکر بابا    آه و واویلا     وسعت قبرت    همه ی صحرا
نفسای آخر تو من و کشته علی
ناله های مادر تو من و کشته علی
داغ تو روی جگرم علی     بی تو می میرم  پسرم علی
ولدی علی 4

از من گریه    از تو بی تابی    خجلم از تو    تشنه ی آبی
أشبه الناس پیمبر شده ام خونجگر
تو دلم زنده شده باز بیست و هشت صفر
خواهرت داره  سینه میزنه     ناله هاش دل و  از جا می کنه
ولدی علی 4

چشم زخمات    وا شده رو من    می بینم صدها    حفره رو یک تن
عطر تو در بین صحرا پراکنده شده
لشگر شام و می بینی غرق خنده شده
ای عزیز من حالم و ببین      داغ تو زده من و رو زمین
ولدی علی 4

شاعر : رضا تاجیک