بمناسبت رسیدن ماه رمضان
مناجات با خدا و امام رضا (ع)
و گریز به روضه حضرت علی اکبر (ع)

مه عشق است بیایید خدا منتظر است
بشتابید که ارباب سخا منتظر است
بهر بخشایش هر جرم و خطا منتظر است
راه گم کرده بیا راهنما منتظر است

کاش باشیم، به دربار سلیمان، موری
تا به کی قسمت ما هست غم مهجوری

سفره ی عشق خدا باز و غذا اشک و بکاست
خوشبحال دل هر کس که دلش پر ز نواست
ریزش کوه خطا راه تو را سد کرده است؟
گریه کن، گریه در این ثانیه ها راه گشاست

هر چه در محفل ما حال بکا می آید
نام صاحب کرمی سبز قبا می آید

من عصیان زده با کوه گنه می آیم
کی من غمزده ی پست به ره می آیم
هیچ در چنته ندارم که به آن فخر کنم
سائلم بر در دلخانه ی شه می آیم

ایستادم دم در خجلت بی حد دارم
انتظار نظری از شه مشهد دارم

روی لب ذکر رضا حال و هوایی دارد
شهر مشهد چه غریب الغربایی دارد
دل ما را به هوای حرمش پر بدهید
دلم از کنج قفس میل رهایی دارد

من که هر ثانیه از دست رضا می خواهم
سائلم تذکره کرب و بلا می خواهم

بگذارید بگویم به دعا محتاجم
به دعای همه ی اهل صفا محتاجم
دود این شهر مرا از نفس انداخته است
"به هوای حرم کرب و بلا محتاجم"
بی هوا روضه عجب حال و هوایی دارد
زیر سم اکبر لیلا ، چه نوایی دارد

بنویسید که برگ و بر یک شهزاده
پیش چشم پدرش خرد و خمیر افتاده
شاه افتاد که لب روی لبش بگذارد
نوش جان کرد ز جام لب بابا باده

حال در زیر لبش ناله ی زینب دارد
مثل یک ابر بهاری است فقط می بارد

زبانحال حضرت علی اکبر ع با پدر:
وای ... ویرانه شدی ... من ز تو ویرانه ترم
آه... پروانه شدی .... من ز تو پروانه ترم
بر سرت خاک نریز و به خودت لطمه نزن
این همه ناله نکن من ز تو حنانه ترم

پاسخ حضرت سیدالشهداء ع :
ارباً اربای مني، عشق منی، جان منی
مصحف پاره ی من سوره ی انسان منی
روح و ریحان منی ، معنی احسان منی
از چه رو غمزده از حال پریشان منی

غم نخور بین حرم شاخه گل یاسم هست
منکه تنها نشدم اکبرم، عباسم هست

شاعر : جعفر ابوالفتحی