آروم آروم آب شدی و ، چیزی از تنت نمونده
ناله گریه اشک هرشب ، زخم چشماتو سوزونده
درد پهلو ،  دردبازو ،  جونتو به لب رسونده
خونه تاریکه آخه -  ماه حیدر تو خسوفه
روی پیراهن ِ تو – لکه خونه یا شکوفه؟
رونگیر از محرمت
می میرم پای غمت
زیر چادر هم باشی - معلوم میشه، قد ِ خمت
فاطمه یا فاطمه
لحظه لحظه میری ازهوش  ، حال ِ تو خیلی وخیمه
میگی هردم رفتنی ام ، یاعلی خدا کریمه
فاطمه جان   ، خیلی زوده  ، زینبت بشه یتیمه
 کار ِ تابوتت دیگه – شد تموم داری میخندی
خسته ای ، بار ِ سفر – پیش ِ چشم ما می بندی
ای مراصبرو قرار
اقتدار ِ ذولفقار
التماست می کنم – زهرا مرو ، تنهام نذار
فاطمه یا فاطمه   
- همین سبک واحد کوچه :
کوچه ی غم    کوچه ی درد، کوچه ایی که خیلی تنگه
یاد اون روز ، اون غروبی ، که برام کبودی رنگه
دشمن پست، راه مابست، تا با مادرم بجنگه
دستش از روی سرم-رد شدوچشماموبستم
پیش من زد مادرو- خردشدم دیگه شکستم
بی حیا میزد لگد
مادرم ناله میزد
روی خاکامادرم-افتاده بود،باحال بد
مادرم وای مادرم
کوثر حق ، آیه آیه ، روی خاک میون کوچه
روی نیلی ، چادری که ، خاکیه نشون کوچه
چشمای تر، یاد مادر ، میشه روضه خون کوچه
تو شلوغیه گذر- هیچکسی کمک نمیکرد
یه نفر نگفت نزن - هرچی خواست مادرمو زد
چشم من بارونی بود
مادرم کمونی بود
روزمین خودم دیدم- گوشوارشو، که خونی بود
مادرم وای مادرم
ضرب سیلی ، چشمای تار ، مادرم دیگه نمی دید
دست مادر ، روی شونم ، دست وپای من میلرزید
دل شکسته ، زاروخسته ، حالمو ازم میپرسید
هی میگفت توی خونه- نگی ازسیلی وازمشت
راز کوچه تو دلم - منو پیر کردو منوکشت
خاکی شد آیینه ام
راز غم در سینه ام
من شهید روضه ی- این کوچه ی ، مدینه ام