میرسد ناله ی زینب کبری

کای برادر نزن خیمه در اینجا

ای نازنین برادر برگرد جان مادر

-----

بوی هجران میرسد عزیزم بر مشام جانم

دعای شب و روزم همین است

 که من بی تو نمانم

مشو دور ز چشمم نگرانم

من و فکر فراق تو برادر نتوانم

شود لال زبانم

چه کنم دست خودم نیست حسینم نگرانم

همان جا که پدر گفته و مادر

همان جا که نبی گفته همین جاست

گمانم حسینم نگرانم

دیده زینب خواب بی پناهی

ای پناه خواهر

خواب دیدم که یک ستاره نمانده

به باغ بی صنوبر

نه قاسم نه عباس و نه اکبر

شده سینه ی این کرب و بلا

عرصه ی محشر

پر از لاله سراسر

حرمت مانده به دور از علمدار دلاور

جدا گشته رباب از علی اصغر

تو گفتی به سر نیزه به من تاب بیاور

-----

یک نفس مانده تا روز عاشورا

ای برادر ببین اضطرابم را

ای نازنین برادر برگرد جان خواهر

----------

پرسید از قبیله که این سرزمین کجاست

این سرزمین غم زده در چشمم آشناست

این سرزمین که بوی نی و نیزه میدهد

این سرزمین تشنه که آبستن بلاست

گفتند طف و ماریه و شاطیءالفرات

گفتندغاضریه و گفتند نینواست

دستی کشید بر سر و بر یال ذوالجناح

آهسته زیر لب به خودش گفت کربلاست

توفان وزید از وسط دشت ناگهان

افتاد پرده دید سرش روی نیزه هاست

زخمی تر از مسیح در آن روشنای خون

روی صلیب دید سر از پیکرش جداست

توفان وزید قافله را برد با خودش

شمشیر بود و حنجره و دید در مناست

باران تیر بود که می آمد از کمان

بر دوش باد دید که پیراهنش رهاست

افتاد پرده دید به تاراج آمده است

مردی که فکر غارت انگشتر و عباست

برگشت اسب از لب گودال قتلگاه

افتاد پرده دید که در آسمان عزاست

----------

عشقت حسین تا به خدا می برد مرا

با یک سلام کرب و بلا می برد مرا