بدیمو به روم نیار ، حالا که من بریدم
آقا یه چند ساله که کرببلا رو ندیدم
هیئت وقتی می یام دلم آروم می گیره
خونه امیده اینجا به خدا من شنیدم
می گیری دستم ، رو پام بایستم
من لایق این ، حرفا که نیستم
این خیلی حرفه ، واسه من اقا
که روبروی ، صحنت بایستم
دل بی قراره ، دارم هواتو
داری هوای ، سینه زناتو
از من نگیری ، کرببلاتو
یادم نمی ره ، پرچم سیاتو
حسین اِ اِ وای …
اگه منو نمی خوای ، با تموم بدیام
بگو برم دیگه آقا بگ دیگه که نیام
اگه من و نمی خوای ، با همه دل سنگیام
بدون اینو ولی من خیلی آقا تو رو می خوام
هر چی که دارم ، من از تو دارم
دیگه چی می خوام ، حرفی ندارم
هر جائی آقا ، که سر می زارم
از کربلا من ، سر در می یارم
یک فطره اشکم ، واست بریزم
من پیش زهرا ، خیلی عزیزم
جونم برا تو ، عشقت برا من
ای دین و دنیام ، بی تو مریضم
حسین اِ اِ وای …
چی میشه در حق من ، یه محبتی کنی
سینه زنت رو کبوتر رو گنبدش کنی
کشتی نجاتمی ، دلخوشی نوکره
دستشو بگیری از پل صراط ردش کنی
دردت به جونم ، ای مهربونم
شبهای جمعه ، غرق جنونم
چه طور بیارم ، روی زبونم
یکی دو خطی ، روضه بخونم
آبت ندادن ، واست بمیرم
کفن نداری ، شاه و امیرم
یک کهنه پیرهن ، حتی به پیکر
آقا نداری ، واست بمیرم
حسین اِ اِ وای …
شاعر : محسن مقدم
- پنج شنبه
- 14
- آبان
- 1394
- ساعت
- 14:20
- نوشته شده توسط
- حمید
- شاعر:
-
محسن مقدم
ارسال دیدگاه