من در هوای مشهد تو گریه می کنم
روز عزای مشهد تو گریه می کنم

وقتی برای مشهد تو گریه می کنم
در جای جای مشهد تو گریه می کنم

هرگز دلم ز شوق زیارت جدا نشد
 ********
جامی ز باده های تو را سر کشیده ام
نام تو را به صفحه ی دفتر کشیده ام

بر سینه ام دو بال کبوتر کشیده ام
حالا به سوی گنبد تو پر کشیده ام

بی نام تو کبوتر دل ها هوا نشد
********
وقتی برای ما حرمت چیز دیگری است
یعنی دخیل پنجره امید آخری است

جنس کرامت تو از الطاف مادری است
این واژه ها بهانه ابراز نوکری است

وصف کمال تو که به این شعر ها نشد
********
آقا مریضم آمده ام تا شفا دهی
 شاید به رو سیاه گرفتار جا دهی

ما آمدیم تا دل ما را صفا دهی
ما آمدیم تذکره ی کربلا دهی

بی لطف تو زیارت کرببلا نشد
********
در مرقد تو حال و هوا جور دیگری است
ماه عزای کرببلا جور دیگری است

حال و هوای گریه ی ما جور دیگری است
چون مقتل الحسین شما جور دیگری است

اما تمام، غصه ی این ماجرا نشد
********
ای کاش روضه ی شه بی سر دروغ بود
اصلا روایت سر و خنجر دروغ بود

در قتلگاه ناله ی مادر دروغ بود
بر روی تل تلاطم خواهر دروغ بود

اصلا چنین نبود... سری از قفا ... نشد
********
 خورشید چون که روی به سوی قمر گذاشت
زهری کشنده داغ غمت بر جگر گذاشت

آتش شد و به روی لبانت اثر گذاشت
داغی عظیم بر دل تنگ پسر گذاشت

یک جرعه آب بر لب خشکت روا نشد
********
می خواستند حق امامت ادا شود
می خواستند تا که کفن دست و پا شود

زهرا ز شیعیان خراسان رضا شود
با شاخه های گل بدنت جا به جا شود

شکر خدا لباس تنت بوریا نشد
********

شاعر:؟؟؟؟