حرمت قبله ی آمال همه زوار است
آخرین راه وشفاخانه ی هر بیمار است
هرکسی را گرهی خورده به کارش داند
راه بگشودن آن، محضر تو،اظهار است
هشتمین ماه ولا قبله ی هفتم باشی
نه به ایران،به جهان عاشق تو بسیار است
مرقد پاک تو مسجود ملایک باشد
قطعه ی باغ بهشت است که درپندار است
مهد آرامش محض است حریم حرمت
زایر شیعه دل آرام، در آن دربار است
کفتر صحن تو آقا چه سعادت دارد
روز وشب گرم طواف حرم دلدار است
آب صحن وحرمت طعنه به زمرم بزند
زین می ناب هر آنکس که خورد هشیاراست
دلنواز است صدای خوش نقاره ی تو
هرکه بشنیده ز آهنگ دگر بیزار است
صف ببندند همه بهر غذایت، حضرت
مزه اش تا به ابد یاد همه زوار است
حج اقشار فقیر است طواف حرمت
حرمت دلخوشی جمله ی این اقشار است
دل ما بسته به آن پنجره ی فولاد شده
حاجت جمله ما طوف حریم یار است

شاعر : اسماعیل تقوایی