من مسلمان شدهٔ چشم توام باور کن
لحظه ای پلک بزن شوق مرا نوبر کن
زیر گلدستهٔ دستان تو حالم خوب است
تا که خدمت برسم اذن بده٬ لب تر کن
رو به ایوان طلا٬ صحن طبرسی٬ یک شب؛
حاجتم را گره بر حلقهٔ پشت در کن
گره نه باز کن و پای ِ کبوترهایت
من ِ دلسوخته را حالت نیلوفر کن
چرخ در چرخ بپیچم به ضریحت تا عرش
حجم ِ این بغض گل انداخته را پرپر کن
غرق پابوس توام دست مریزاد آقا
این مسلمانی ناچیز مرا باور کن!
شاعر : مرضیه عاطفی
- دوشنبه
- 24
- مهر
- 1396
- ساعت
- 10:9
- نوشته شده توسط
- ح.فیض
- شاعر:
-
مرضیه عاطفی
ارسال دیدگاه