ای جان من    همزبان من     فرش راه تو    گیسوان من
باباجونم مو پریشون شدی مهمون من
هستی یک بوسه بدهکار طلبت جون من
گریه میکنم  توکاخ ستم     شام و کوفه رو  می ریزم به هم
حسین 4

سهم من غم    سهم تو نیزه    رو سرم داره    لاله می ریزه
روضه می خونم برای تو با قلب غمین
ارتفاع ناقه ی من زیاده از زمین
با سر افتادم  پیش مادرم     سیاهی میرفت  چشای ترم
حسین 4

می سوزه باز    تاول پاهام    بی دلیل نیستش   سرخی چشمام
دختر زار و گرسنه شده باز دردسر
هوس یک لقمه ی نون کرده ام ای پدر
مث تو  شدم ای امام من    ای شهنشه  تشنه کام من
حسین 4

شاعر : رضا تاجیک