از کوچه به هنگام گذر خاطره دارم
میسوزم و باسوز جگر خاطره دارم

مانوس به اشکم چه کنم دست خودم نیست
آخر من ازین دیده تر خاطره دارم

یک روز عصا بودم و یک عمر خمیدم
از دردسر درد کمر خاطره دارم

کابوس گرفته ز من این خواب شبم را
با آه شب و سوز سحر خاطره دارم

این پیری من زیر سر کودکی ام بود
در سن کم از غم چقدر خاطره دارم

رد میشدم از کوچه تنگ و جگرم سوخت
از سیلی و از چرخش سر خاطره دارم

بیزارم ازین سرعت بسته شدن در
من با لگد و آتش در خاطره دارم..

شاعر : سید پوریا هاشمی