منو توبه شکستن بیشماره منو شرمندگی اشک و آهی
ندارم روی اینکه بازگویم پذیرا شد زمن این عذرخواهی
ملائک هم زمن دلگیر هستن شدن آزرده از این پرگناهی
گمان هرگز نمیکردم دوباره کنی ای مهربان برمن نگاهی
ز یک لبیک تو تا حشر گویم الهی یا الهی یا الهی
فدایت که به لطف مهربانی مرا بر درگه خود میکشانی
من آلوده را رسوا نکردی گناهم دیدی و افشا نکردی
ندیدی گرچه از من جز جسارت تو با من جز به رحمت تا نکردی
تو حتی بر ملائک نامه ام را که پر از معصیت شد وا نکردی
ولی دانم که این رفتارها را به غیر از خاطر زهرا(س) نکردی ...
- یکشنبه
- 31
- اردیبهشت
- 1396
- ساعت
- 19:35
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
ارسال دیدگاه