دنیا پُر است از نفحات نوای تو
لبیک یاحسین ،به سوز صدای تو

بر نیزۀ غریبی اگر تکیه داده ای
عالم شنید، تا به قیامت ندای تو

بدبخت ،آن کسی است که تَرد از تو میشود
خوشبخت ،هر که آمده زیر لِوای تو

ذَراتِ عالمند مطیعِ ولایتت
کور است آن کسی که نفهمد ولای تو

قُم یاحسین را ،که خدا با دلِ تو گفت
آغاز شد قیام تو و کربلای تو

میخواست اینکه کشته ببیند تو را خدا
تا دینِ خویش، بیمه کند با عزای تو

تو هر چه داشتی ،به خدا دادی ای غریب
او هستی اَش ، چگونه نریزد به پای تو

عالم اگر برای غمت گریه ها کند
جبران نمیشود نَمی از گریه های تو

دنیا اگر به درد و بلایا شود دچار
یک ذَره کم نمیشود از ابتلای تو

یک موی اصغرِ تو بیاَرزد به عالمی
کِی انتقام ،شد عوضِ کشته های تو

مهدی برای داغِ تو خیمه نشین شده
غیبت ادامه ایست ،از آن ماجرای تو

تبعیدِ هر امام و زندانِ هر امام
دنبالۀ اسیری زینب،برای تو

زهرا کشید، بار فدک را به جای ما
زینب چشید، طعم کتک را به جای تو

صُوتُ الحزینِ خواهر مظلومه اَت ،حسین
در حنجرِ زمان شده، صوتِ رسای تو

شاعر : محمود ژولیده