آخرین عصرجمعۀ رمضان، دل من بی قرار می ماند
گرچه غرق گناه و معصیت است، پای این انتظار می ماند

قدر این ماه را ندانستم ،چشم بر هم زدم که رفت از دست
جمع شد سفره،شک ندارم که، کرم سفره دار می ماند

سفره دار کرم، امام کریم، دست من را رها نکن آقا
بی عطایت دل شکستۀ من، خجل و شرمسار می ماند

مکه چشم انتظار آمدنت، یوسف جان اسیر پیرهنت
بانگ یا اهل العالمت آقا، تا ابد یادگار می ماند

کاش باشم در آن زمانی که، باهزاران نوید می آیی
رد دستان پر غرور شما، بر روی ذوالفقار می ماند

زائر قبر مخفی زهرا ، وارث روضه های عاشورا
تانیایی به سینه ها داغِ، مادر بی مزار می ماند

مجتبی عسکری