در نیمه های شب چه غریبانه در بقیع
دار و ندارِ زندگی ام دفن میکنم
ماندم چگونه سر کنم این عمرِ مانده را
وقتی تمامِ دلخوشی ام دفن میکنم
در بین بغض و غربتِ این شهرِ کینه توز
تنها پناه بی کسی ام دفن میکنم
زهرا تو را به پیشِ نگاهِ دو طفل خویش
این کودکانِ مادری ام...دفن میکنم
ای بضعه ی رسول مُکَّرم تنِ تو را
درحالتی که میبَری ام دفن میکنم
ای چرخ غافلی که به شهرِ شراره ها
همراه فاطمه علی ام دفن می کنم
داریوش جعفری
- چهارشنبه
- 8
- شهریور
- 1396
- ساعت
- 6:47
- نوشته شده توسط
- ایدافیض
ارسال دیدگاه