اﻣﻴﺪ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ

بی ﺗﻮ ﺷﺒﺎﻡ ﺗﺎﺭﻩ

ﺑﺒﻴﻦ ﺣﺎﻟﻢ ﺯاﺭﻩ

ﺩﻳﮕﻪ اﺯ ﺻﺪا اﻓﺘﺎﺩ

اﺻﻐﺮﻡ ﺗﻮ ﮔﻬﻮاﺭﻩ

اﻭﻣﺪﻡ ﺗﺎ ﺑﺮﻳﻢ ﺧﻴﻤﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻋﻠﻤﺪاﺭ

ﭘﺎﺷﻮ و ﻳﻪ ﺑﺎﺭﻩ ﺩﻳﮕﻪ ﻋﻠﻢ ﺭﻭ ﺑﺮﺩاﺭ

توی اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻏﻢ ﻣﻦ ﺭﻭ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﮕﺬاﺭ

ﻋﻠﻤﺪاﺭ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ بغضی ﺗﻮ ﮔﻠﻮﻣﻪ

ﻋﻠﻤﺪاﺭ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ ﺣﺮﻑ ﺁﺑﺮﻭﻣﻪ

ﻋﻠﻤﺪاﺭ ﻛﺎﺭ ﺣﺮﻡ بی ﺗﻮ ﺗﻤﻮﻣﻪ

اﺑﺎﻟﻔﻀﻞ ﺑﺮاﺩﺭﻡ

ﻣﺸﻚ و ﺩﺳﺘﺖ ﺩاﺩاﺵ

اﻓﺘﺎﺩﻩ روی ﺧﺎﻛﺎ

ﺭﻓﺘﻲ اﮔﻪ ﺗﺎ ﺩﺭﻳﺎ

ﺁﺏ ﭼﺮا نخوردی اﺯ

ﻧﻬﺮ ﻋﻠﻘﻤﻪ ﺳﻘﺎ

می سوزونی ﺩﻟ ﻮ ﻋﺒﺎﺱ ﭘﻬﻠﻮﻭﻧﻢ

چی ﺳﺮﺕ اﻭﻣﺪﻩ ﻗﺮﺁﻥ ﻏﺮﻕ ﺧﻮﻧﻢ

ﻗﻂﻌﻪ ﻗﻂﻌﻪ شدی ای ﻣﺎﻩ ﺁﺳﻤﻮﻧﻢ

اﺑﺎﻟﻔﻀﻞ به روی ﻣﻦ ﭼﺸﺎﺗﻮ ﻭاﻛﻦ

اﺑﺎﻟﻔﻀﻞ ﻳﻪ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﻪ ﻣﻨﻮ ﺻﺪا ﻛﻦ

اﺑﺎﻟﻔﻀﻞ فکری ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺧﻮاﻫﺮا ﻛﻦ

اﺑﺎﻟﻔﻀﻞ ﺑﺮاﺩﺭﻡ

ﺷﻨﻴﺪﻡ ناله ی

اﺧﺎ اﺩﺭﻙ اﺧﺎ

ﻛﺮﺑﻼ ﺷﺪﻩ ﻏﻮﻏﺎ

ﺭﺳﻴﺪﻡ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺗﻮ

اﺯ ﻭﺳﻄ ﺩﺷﻤﻦ ﻫﺎ

ﻏﻢ ﺭﻓﺘﻦ ﺗﻮ اﺷﻚ ﻣﻨﻮ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ

ﻣﻨﻮ اﻳﻨﺠﺎ ﻋﺪﻭ خیلی ﺑﺎ ﺣﺮﻓﺶ ﺁﺯﺭﺩ

ﻫﻤﻪ ﺩاﺩ ﻣﻴﺰﺩﻥ دیدی ﺑﺮاﺩﺭﺕ ﻣﺮﺩ!

ﻋﻠﻤﺪاﺭ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺭﻗﻴﻪ ﭘﺎﺷﻮ

ﻋﻠﻤﺪاﺭ ﺑﺸﻨﻮ صدای ﮔﺮﻳﻪ ﻫﺎﺷﻮ

ﻋﻠﻤﺪاﺭ ﻧﺪاﺭﻩ ﻫﻴﭻ کسی ﻫﻮاﺷﻮ

اﺑﺎﻟﻔﻀﻞ ﺑﺮاﺩﺭﻡ